ඈත දියඹේ අහස සිඹ
ඉකිරි කවඩි අරගෙන
තාලෙන් තාලෙට රැළි නගා
වෙරළට එන
පුංචි පැටව් කැනූ අගල්
කිරිසුදු පෙනින් පුරවන
වැලි මාලිගා බිමට හලා
ඔච්චම් කරන
වෙරළේ වැලි තීරය
සිත්සේ තෙත් කර
රන් පැහැ රටා දමා
ඔපවත් කරන
ලොකු පොඩි සැම
මද නලින් පිලිගෙන
හිතේ දුක රූරා අරගෙනා
සිතිජයේ හලන
මිතුරේ සයුරු රළතෙම
ඉඳහිට සැර වෙන
නිවී ඈතට යනෙනා
දිවි රැකදෙන
කෝපවෙන්ට එපා කිසිදින
ඔදතෙද පිරි නුඹේ පව්ව අබිමුව
කුහුඹුවනි අපි වූ අසරණා
වරක් පෑගුන
ඉකිරි කවඩි අරගෙන
තාලෙන් තාලෙට රැළි නගා
වෙරළට එන
පුංචි පැටව් කැනූ අගල්
කිරිසුදු පෙනින් පුරවන
වැලි මාලිගා බිමට හලා
ඔච්චම් කරන
වෙරළේ වැලි තීරය
සිත්සේ තෙත් කර
රන් පැහැ රටා දමා
ඔපවත් කරන
ලොකු පොඩි සැම
මද නලින් පිලිගෙන
හිතේ දුක රූරා අරගෙනා
සිතිජයේ හලන
මිතුරේ සයුරු රළතෙම
ඉඳහිට සැර වෙන
නිවී ඈතට යනෙනා
දිවි රැකදෙන
කෝපවෙන්ට එපා කිසිදින
ඔදතෙද පිරි නුඹේ පව්ව අබිමුව
කුහුඹුවනි අපි වූ අසරණා
වරක් පෑගුන
සුනාමි ඛේදවාචකයේ සයවන වසර සිහිකරමින් ...
නිල් සයුර අප මිතුර අරන් ඇවිදින් පුංචි රළපෙළ ලස්සන කරනු මැන අපේ වෙරළ
කෝපවෙන්ට එපා කිසිදින
ලස්සන පද ගැලපීමක් !!
ReplyDeleteසුනාමි උවදුර නිසා අපට ගොඩක් දේවල් නැති උනා. නමුත් අපට එක දෙයක් ලැබුනා. ඒ තමයි සහෝදරත්වය කියන මානුශික හැගීම. එදා සුනාමි ඇති උනාට පස්සේ අපේ ජනතාව ජාති බේද අමතක කරලා එකාවන්ව සහෝදරත්වයේ දෑත දිගු කරපු එක නම් ප්‍රශංසනිය යි.
මුහුදත් වෙරළත් සම්බන්ද තවත් ලස්සන පදපෙලක්
ReplyDelete@මධුරංග:
ReplyDeleteගල්මල් අඩවියට සාදරයෙන් පිලිගන්නවා. පැමිණ සටහනක් තැබීම ගැන ගොඩාක් සතුටුයි.
සුනාමිය සොබාදම විසින් ජීවිතයට කල බලපෑමක්. ඔබ සඳහන් කල පරිදි අපේ රටේ ලොකු වෙනසක් දකින්න ලැබුණා. ඒ ලත් අත්දැකීම වාද බේද දුරුලා ඉස්සරහට යන්න යොදා ගන්නවා නම් මේ වසර හය තුල අපිට ලොකු වෙනසක් දකින්න තිබුණා.
නැවතත් බොහෝම ස්තුතියි ඔබේ සටහන හා ඇගයීමට.
@නෙල්ලි:
ReplyDeleteමුහුදුබඩ අපිව හැම රළු රළක් ම විඳගෙන රකින්නේ ලස්සන රන්වන් වෙරළ. ඒ වගේම මුහුද, වෙරළ, රළ පදපේලි කරන්න දෙන්නේ ලොකු අනුබලයක්.
බොහෝම ස්තුතියි ඇවිත් සටහනක් තැබුවාට.
සයුර කියන්නෙ මහ පොලව වගේම අපේ ජීවිත වලින් බැහැර කරන්න බැරි දෙයක්. ජීවිතේටම මුහුදක් දැකල නැති කෙනෙක්ට පවා ඒ කතාව අදාලයි.
ReplyDeleteපදපෙළ මරු. මගේ හිත් ගත්තා. පදපෙළෙ කොටස් එක එක අරගෙන වෙන වෙනම කියවීමක් කරල රස විඳින්න පුලුවන් අපේ අද්දැකීමුත් එක්ක.
සයුර ලඟ පාතක නැති අයටත් නූතන පරිසර විෂමතාවයන් නිසා සයුර ගැන උනන්දු වෙන්න වෙලා. දූපතක අපිට ඒ හැමටම වඩා සයුර සමීපයි. ගොඩබිමත් සයුරත් අතර හැම තෙරපීමක් ම දරා ගෙන අපව රකින්නේ රන්වන් වෙරළ. ඒත් එදා මොන හෝ හේතුවක් නිසා සයුරත් වෙරළත් එකතු වී මුහුදුබඩ අපට ඔවුන්ගේ කෝපය/බලය පෙන්වූවා. අපේ ම අතින් වූ වරදක් නිස ද මන්දා?
ReplyDeleteඅපේ මිතුරු සයුර කවදාවත් උරන වෙන එකක් නැහැ මතු දා!
බොහෝම ස්තුතියි මල්ලී නිර්මාණය අගයමින් සටහනක් එකතු කලාට.
සුභ නව වසරක් වේවා!