බලාපොරොත්තුව - The Hope

 

සඳ සැඟවිලා අඳුර ගිලගෙන අහස

දින ගනිනවා ඇති පිළිගන්නට

නව සඳ, මුදු රැස්

අඳුර වෙලාගෙන ගොඩකරය

බලසුන්ව සැර රැහැන්

අරපිරිමහන්න විදුලි බලය 

බිඳුණ සුදු පෙණ අතුරා

ඔබ මොබ දුවන කඩිසර රළ

සරසයි දියඹ

තැන තැන විසිරුන පහන් එළි

පාවෙන යාත්‍රා

හැඩ කරන අඳුරු සිත්තම...

සාගර නීතිය රජයන

තෙරක් නැති සයුර

නොවී සැර පරුෂ

සපුරනවා ඇති බලාපොරොත්තුව,

දවසේ මඩිය...

එහෙත්

සයුරින් වට ගොඩකරය

මිදෙන්නේ කවදා ද

සාගර නීතියෙන්,

අඳුරෙන්...

කෝච්චියේ දිරන

 

හෝ හෝ හඬ මැඩගෙන

සමුද්‍ර දේවිය

බලා නොබලා මහ සයුර

අඳුර කපාගෙන ඇදෙනවා...

කොටුපවුරේ ඔරලෝසුව

මද එළියේ තනිවෙලා

විඩාබරව නැවතිලා,

ඒත් පුරුද්දට බලනවා...

අන්තිම බස්රිය පණ ගැහිගැහී

මග බලා ඉන්නවා,

විදුලි පන්දම් එළිය

අඩි පාර දිගේ පිය මනිනවා,

අපේ ගෙදර සඳ රැසින් දිලෙනවා...

පිනි දියෙන් නැහැවුණ බස්රිය

දවසේ විරාමය නිමා කර

හිරුටත් කලින් නගරෙට ඇදෙනවා,

හිමිදිරි අඳුරේම සමුද්‍ර දේවිය

කොළඹ දුවනවා...

ගමට වැටෙන හිරු කිරණ

අකැප ද තාත්තේ

නුඹේ ජීවිතය කෝච්චියේම

දිරෙනවා...

සමුද්‍ර දේවි: වෙරළබඩ දිනපතා කාර්යාල දුම්රිය

ගිජුලිහිණියනේ වරෙව් පහතට - Come Down Vultures

 

ගිජුලිහිණියනේ

වරෙව් පහතට බැස අහස් විමානයෙන්

කුරුලු ඇසෙන් දකින දසුන

මුළා කරනවා ඇත තොප...

සංගීත රාවය වීදියේ කෙළවර

සතුටු සාදයක් නොව 

පාළුව දුක තුනී කෙරුමට මිස

වරුගණන් උන් ඉන්නා පෝලිමේ...

සරසා මල් වෙඩි බෙදා කිරිබත

සැමරුව හන්දියේ

උන් අද පෝලිමේ 

ජීවිත ජීවත් කෙරුමට අරගලේ

දුවනවා පෝලිමෙන් පෝලිමට

නිනව්වක් නැති දේශයේ…

ගිජුලිහිණියනේ

වරෙව් පහතට,

බැස අහස් විමානයෙන්...