වියැකෙන දේදුන්න

වියැකෙන දේදුන්න
අතු ඉති කිනිති
තාලෙට ලෙලෙන පවන
කර
මෝරන කුණාටු
අඹරන මහ ගස් කරටි
සිරි පොද වැස්සේ
රිද්මය වියකුල් කර
මහ වැසි
ගලන බොර දිය
සොයා යන දියමං
ගලන්නට වි
සුනිල ජල
ලබන පැසසුම්...

වැහි වලාවේ
තනි වූ දිය බිඳු
වෙලී පෙමින්
ඈත ඈත අහසේ
සැඟවුන සූරිය කිරන   
ඔකඳව
පායන පාට පාට දේදුන්න
දිලෙනවා අඳුරු අහසේ...
වියැකෙන තුරු
අහසේ තනි වූ දිය බිඳුව දෙක
මෝරන හිරු රස්මියෙන්...

අහසේ ශේෂ කෙඳි වලා රොඳ
කොහේ හෝ සැඟව යාවි
සිහිනේ ගිල්වා පාට කර
නෙත් සිත් මුළා කර
පැහැ එකතුව
සුදු හිරු රැස සැදේවි
වියළි හිස් අහස යට
මිනිසුනේ
නුඹ යදීවි...

සටහන: ගොරෝසු වචන වෙනුවට ගතානුගතික පිළුනු දේසපාලනය ගැන...