කැරපොත්තෝ

කොත්තමල්ලි ඇටයක්වන් කරබාගත් ඔළු පුංච
ඕනෑ දෙයක් කන්න පුලුවන් මුව පොන්ච
දෙපැත්තෙ පොකුරු ඇස් පොඩි දෙක
හෙල්මට් එකෙන් වහගෙන
දිගැටි ඇන්ටෙනා දෙපලත් දාගෙන...

දිඟටි ඇඟ උස්සාගෙන
පා යුග තුනෙන් වෙඩිල්ල වගේ දුවන්නෙ
ඕනෑම ඉමර්ජන්සියකදි කොට පෙරපා යුගලින්
බ්‍රේක් ගහලා යූ-ටර්න් ගන්නේ අපූරුවට...

ඇඟ වසා ඇති ඝණ ඉටි පොත්ත
නුඹව බේරගන්නෙ පුදුම විදියට
ජිවිත කාලයේ කීපවරක්ම
ඒක ගලවලා මාරුකරගන්නෙ
ඇඟටත් නොතේරෙන සීරුවෙන්
හැබයි පොත්ත ගැලවුනාම
නුඹව බලන්න දුකයි
අළුත් හමේ ඉටි රතු පාට වෙනකම්...

නුඹට කොන්දක් නැති වාසනාවට
බෙල්ල ගියත් ටිකක් ජීවත්වෙන්න පුලුවන්ලු
ඒ ස්නායු පද්ධතිය ඔළුවෙන් පිට හින්දාලු
අනේ මන්දා...

නුඹේ පා කෙලවර පිහිටි ඇලෙන සුලු විශේෂක් නිසා
රළු ජරා ගොඩකත්
මටසිලිටු තැනකත්
සීලිමක යටිකුරුවත්
නුඹට ගමන් කරන්න පුලුවන්ලු
නිච්චියටම සීරුවෙන්...

කන ඕනෑම දෙයක් ජීරණය වෙන්නෙ
නුඹේ විශේෂ බ්ලෙන්ඩරය - ගොජුර දෙන
සපොර්ට් එකෙන්...

නුඹට අස් පොකුරු තියෙන නිසා හරි ෆෝකස් එකක් නැතිලු
නුඹට පෙන්නෙ බොඳ වෙච්චි ඡායාව විතරක් ලු
එහෙව් එකේ නුඹ ඇන්ටෙනා පාවිච්චි කරලා
බුද්ධිමත්ව එතැන මෙතැන මාරු වෙන ලස්සන
අපූරුයි...

අත්‍රොපෝඩා වංශයට අයිති ඉන්ටෙලිජන්ට් නුඹ
කොහොමද ඥාති වෙන්නෙ මිනිස් වංශයේ
සමහර හොමෝ සාපියන්ලාට

කියාපන් කැරපොත්තෝ...

පසුගිය වසරේ පෙබරවාරි වල ලියූවක්; සුළු වෙනස්කිරීම් කිහිපයක් කර බ්ලොග් එකට ගෙනාවා