අදත් බැරිලු කරන්න
අන්තිම තෙරපිය.
කීවතාවක් නම් කල්ගියා ද?
ඉන්නෙපයි වරුවක් එනකම්
ගමේ යන බස්සෙක
ඔන්න ඔහේ ඉන්නවා මෙතැනම.
මහා දානපති ගමේ මුදලාලි
සැරසිලා සුදෝ සුදු ඇඳුමින්
පිටව ගියා හීන් සීරුවෙන්
වහලා ඉමර්ජන්සි දොරටුව,
බලන්නෙපයි කටපුරා හිනාව.
රිදුම් දෙන ඇඟපත,
ඇවිදින ඇටකටු කූඩු,
ගිලුන දෑස් බලා හිඳී
අපේක්ෂාවෙන් එනතුරු වාරය.
පිච්චිලාලු පිලිකා වාට්ටුවේ මැසිම,
හරි පදමට පිච්චුනා ද
මුදලාලියේ මැණික් කැටය?
